سپیته(sepiteh)
بال هایم که خوب شد ، پرواز می کنمسپیته(sepiteh)
بال هایم که خوب شد ، پرواز می کنمکار خدا!!
کار خدا نبود که نگاهم نکرد و رفت
اینک تمام نفس های رفته را
آورده ام که به افسوس پس دهم
آه ای غرور رفته ی من
افسوس می خورم که چرا زنده ام هنوز
در این سکوت سراشیب رو به درد
دیگر نه خارش کف دستی
نه التهاب غریبی
نه هیچ
هیچ
هیچ
تنها و بی دریغ
وا مانده پشت مشتی از این واژه های سرد
در انتظار آنچه که از دست داده ام
تکرار
تکرار
تکرار
...
تکرار می شوم
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد